วันเสาร์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2557

Dx

ดี-เจเนอเรชันเอ็กซ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ดี-เจเรเนชั่น เอกซ์
D-Generation X
An image of ดี-เจเรเนชั่น เอกซ์.
ข้อมูล
สมาชิกชอว์น ไมเคิลส์
ทริปเปิล เอช
โรด ด็อก
บิลลี่ กัน
เอกซ์-แพ็ค
สเตฟานี แม็กแมเฮิน
ฮอร์นสวอเกอร์
อดีตสมาชิกไมค์ ไทสัน
ไชนา
ทอรี
ฉายาDegeneration X
D-Generation X
DX
D-X
เปิดตัว11 สิงหาคม ค.ศ. 1997
สมาคมWWF/E
แตกกลุ่ม1 มีนาคม ค.ศ. 2010
ดี-เจเนอเรชันเอ็กซ์ (อังกฤษ: D-Generation X) เป็นกลุ่มทีมมวยปล้ำอาชีพ ถือก่อตั้งเมื่อปี ค.ศ. 1997 ชอว์น ไมเคิลส์ ได้ร่วมกับ ทริปเปิล เอช และ ไชนา ก่อตั้งกลุ่ม D-Generation X ขึ้น โดยตอนนั้น มีสมาชิกในกลุ่มเพียง 3 คนเท่านั้น


ประวัติในสังเวียนมวยปล้ำ[แก้]

ปี 1997[แก้]
เป็นยุคแรกเริ่มของ DX ซึ่งตอนนั้นมีสมาชิกเพียง 3 คน คือ ทริปเปิล เอช, ชอว์น ไมเคิลส์ และ ไชนา เป็นกลุ่มที่กร่างและแกร่งที่สุดในตอนนั้น ซึ่งเคยมีแนวร่วมเป็นถึงแชมป์โลก WBC อย่าง ไมค์ ไทสัน ในช่วงเวลานั้นกลุ่ม DX ได้เปิดศึกกับ สตีฟ ออสติน ซึ่งเป็นดาวรุ่งมาแรงในขณะนั้น สงครามของพวกเขาได้จบลงใน เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 14 โดย DX เป็นฝ่ายปราชัยแก่ สตีฟ ออสติน
ปี 2006[แก้]
ทริปเปิล เอช ได้กลับมาร่วมมือกับ ชอว์น ไมเคิลส์ และได้กลายมาเป็นกลุ่ม ดี-เจเนอเรชันเอ็กซ์ เปิดศึกกับ ตระกูลแมคแมน (วินซ์ แม็กแมน และ เชน แมคแมน) ในศึก อันฟอกิฟเว่น (2006) ดี-เอ็กซ์ จะต้องเจอกับ วินซ์ แมคแมน, เชน แมคแมน และ บิ๊กโชว์ ในการปล้ำ 3 รุม 2 ในแมตช์ Hell in a Cell สุดท้าย ดี-เอ็กซ์ ก็เอาชนะไปได้สำเร็จ ต่อมา ดี-เอ็กซ์ ไปเปิดศึกกับกลุ่ม Rated-RKO (เอดจ์ และ แรนดี ออร์ตัน) ซึ่งผลัดแพ้ผลัดชนะกันหลายรอบ จนจบด้วยการที่ ทริปเปิล เอช เจ็บเข่าต้องพักไป 7 เดือน
ปี 2009[แก้]
ดี-เจเนอเรชันเอกซ์ ฉลองชัยในกรงเหล็ก หลังจากเอาชนะ เดอะเลกาซี
ทริปเปิล เอช ได้จับคู่กับ ชอว์น ไมเคิลส์ ในนามกลุ่ม ดี-เจเนอเรชันเอ็กซ์ อีกครั้ง และได้เปิดศึกกับ เดอะเลกาซี ในศึก ซัมเมอร์สแลม (2009) สามารถเอาชนะ เดอะเลกาซี ได้สำเร็จ ต่อมา ดี-เอ็กซ์ สามารถคว้า แชมป์แทคทีมยูนิฟายด์ มาได้สำเร็จ เป็นครั้งแรก โดยเอาชนะเจอริโชว์ (คริส เจอริโค และ บิ๊กโชว์) ในแมตช์การปล้ำ TLC Match ในศึก ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2009)
ปี 2010[แก้]
ทริปเปิล เอช ได้แยกกลุ่มกับ ชอว์น ไมเคิลส์ หลังจากทั้งคู่เสียแชมป์แทคทีมยูนิฟายด์ ให้กับทีมโชมิซ (บิ๊กโชว์ และ เดอะ มิซ) ในศึก อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2010) ดิอันเดอร์เทเกอร์ จะต้องป้องกัน แชมป์โลกเฮฟวี่เวท ในแมตช์การปล้ำอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ ระหว่างการปล้ำเหลือ 2 คนสุดท้าย คือ อันเดอร์เทเกอร์ และ คริส เจอริโค แล้ว อันเดอร์เทเกอร์ ถูก ชอว์น มารอบทำร้ายด้วยท่า Sweet Chin Music ใส่ อันเดอร์เทเกอร์ ทำให้เสียแชมป์โลกเฮฟวี่เวท ให้กับ คริส เจอริโค
ในศึก รอว์ อันเดอร์เทเกอร์ ปรากฏตัวอีกครั้ง และได้รับคำท้าจากชอว์น ว่าจะให้เจออีกครั้ง ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 26 โดยกติกานั้น หากว่า ชอว์น ไม่สามารถเอาชนะอันเดอร์เทเกอร์ได้ จะต้องรีไทร์ตนเองออกจากวงการมวยปล้ำไป ซึ่งก็เป็นอันว่า ชอว์น ก็จะได้ไปเจอกับอันเดอร์เทเกอร์ อีกครั้ง ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 26 และครั้งนี้เป็นการเดิมพันระหว่าง สถิติไร้พ่าย ในศึก เรสเซิลเมเนีย ของ อันเดอร์เทเกอร์ กับ อาชีพมวยปล้ำของ ชอว์น ผลปรากฏว่า ชอว์นเป็นฝ่ายแพ้ไป ซึ่งทำให้สถิติของอันเดอร์เทเกอร์ เป็นสถิติ 18-0 และทำให้อาชีพมวยปล้ำของเขาจบลง ถือว่าเป็นการยุติอาชีพมวยปล้ำของ ชอว์น ไมเคิลส์ อย่างเป็นทางการ
ปี 2012[แก้]
ทริปเปิล เอช จัดการแดเมียน แซนดาว ด้วยท่า Pedigree ในศึก รอว์ 1000
ดี-เจเนอเรชันเอ็กซ์ ได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้งในศึก รอว์ 1000 โดยมี ทริปเปิล เอช กับ ชอว์น ไมเคิลส์ และตามด้วย โรด ด็อก, เอกซ์-แพค และบิลลี่ กัน ขับรถจี๊ปทหารตามออกมา ดีเอกซ์ เล่นตลกคาเฟ่กันอยู่นาน ทำให้ แดเมียน แซนดาว ออกมาขัดจังหวะ ชอว์น ไมเคิลส์ เลยจัดการใส่ Sweet Chin Music ต่อด้วย Pedigree ของ ทริปเปิล เอช[1]

สมาชิก[แก้]

ในปีต่อมา ได้มีสมาชิกเพิ่มมากยิ่งขึ้น ได้แก่
  • เอกซ์-แพ็ค (X-Pac)
  • ทอรี่ (Tori)
จนถึงในปี 2009 เหลือสมาชิกในกลุ่มเพียง 2 คน คือ ชอว์น ไมเคิลส์ และ ทริปเปิล เอช
และในที่สุด ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 26 ชอว์น ไมเคิลส์ ได้ท้าศึก Streak vs Career กับ ดิอันเดอร์เทเกอร์ และพ่ายแพ้ไปทำให้ต้องลาจากวงการมวยปล้ำไป
กลุ่ม DX จึงเหลือเพียงแค่ ทริปเปิล เอช ในขณะนี้

เกี่ยวกับมวยปล้ำ[แก้]

ท่าเปิดตัวของ ดี-เจเรเนชั่น เอกซ์
  • New Age Outlaws double team finishing moves
    • Double flapjack dropped into a hangman
    • Spike piledriver
    • Outlaw Driver (Spike brainbuster)
  • Triple H & Shawn Michaels double team finishing moves
    • X-Mark (Sweet Chin Music (Michaels) / Pedigree (Triple H) combination)
    • Triple H performing the Pedigree, with Michaels pushing down on the victim for extra force
  • Triple H & Shawn Michaels double-team signature moves
    • Double DDT
    • Facebreaker knee smash by Triple H into an inverted atomic drop by Michaels
    • Sharpshooter / Crossface combination
    • Spinning spinebuster by Triple H followed by a diving elbow drop by Michaels
    • Triple H throwing Michaels over the top ropes, with Michaels performing a senton
  • Billy Gunn's finishing moves
    • Fame–Ass–er/Famouser (Leg drop bulldog)
  • Chyna's finishing moves
    • ดีดีที (DDT)
    • Low blow
    • เพดดิกรี (Pedigree) (Double underhook facebuster)
  • Road Dogg's finishing moves
    • Pumphandle falling powerslam
    • Running knee drop, with theatrics[2]
    • Shake, Rattle and Roll (Three left-handed jabs followed by a right-handed punch with theatrics)
  • Shawn Michaels' finishing moves
    • มอดิฟายด์ ฟิกเกอร์ โฟร์ เลคล็อก (Modified figure four leglock) [3]
    • สวีต ชิน มิวสิก (Sweet Chin Music) (Superkick with theatrics)
  • Triple H's finishing moves
    • เพดดิกรี (Pedigree) (Double underhook facebuster)
  • X-Pac's finishing moves
    • X-Factor (Sitout facebuster, sometimes from the top rope)
  • Tori's finishing moves
    • Tori–Plex (Fallaway powerbomb)
  • เพลงเปิดตัว
    • "Break It Down" performed โดย Chris Warren and composed โดย Jim Johnston (1997–2000, 2002, 2006–2010)
    • "The Kings" โดย Run–D.M.C. (2000)

ผลงานทั้งหมด[แก้]

  • WrestleSlam Awards
    • Tag Team of the Year (2009)

อ้างอิง[แก้]

  1. กระโดดขึ้น ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/23: Complete "virtual-time" coverage of live Raw #999 - WWE recognizes 1,000 episodes, WWE Title match, Lesnar, Rock, DX, wedding". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 28 July 2012.
  2. กระโดดขึ้น ↑ WWE Summerslam 2000 (DVD). WWE Video Sony. สืบค้นเมื่อ 2009-08-06. Unknown parameter |release date= ignored (help); Unknown parameter |Series= ignored (|series= suggested) (help)
  3. กระโดดขึ้น ↑ Newth, Chris (2008-03-03). "Raw Storylines and Feuds – A look at Cena-Orton-HHH, Jericho-Hardy, and Floyd Mayweather". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2009-09-23. "The match ended when Flair locked in his Figure Four on Cade while [Michaels] applied his modified Figure Four on Murdoch for the double tap."
  4. กระโดดขึ้น ↑ "WWE Tag Team Championship history".
  5. กระโดดขึ้น ↑ "Triple H and Shawn Michaels' first WWE Tag Team Championship reign".
  6. กระโดดขึ้น ↑ "WWE Championship history". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  7. กระโดดขึ้น ↑ "Triple H's third WWE Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  8. กระโดดขึ้น ↑ "Triple H's fourth WWE Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  9. กระโดดขึ้น ↑ "WWE European Championship history". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  10. กระโดดขึ้น ↑ "X-Pac's first European Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  11. กระโดดขึ้น ↑ "X-Pac's second European Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  12. กระโดดขึ้น ↑ "WWE Hardcore Championship history". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  13. กระโดดขึ้น ↑ "WWE Intercontinental Championship history".
  14. กระโดดขึ้น ↑ "Triple H's second Intercontinental Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  15. กระโดดขึ้น ↑ "Road Dogg's first Intercontinental Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  16. กระโดดขึ้น ↑ "World Tag Team Championship history". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  17. กระโดดขึ้น ↑ "The New Age Outlaws' second World Tag Team Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  18. กระโดดขึ้น ↑ "The New Age Outlaws' third World Tag Team Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  19. กระโดดขึ้น ↑ "The New Age Outlaws' fourth World Tag Team Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  20. กระโดดขึ้น ↑ "The New Age Outlaws' fifth World Tag Team Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  21. กระโดดขึ้น ↑ "Triple H and Shawn Michaels' first World Tag Team Championship reign". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2009-12-13.
  22. กระโดดขึ้น ↑ "WWE Women's Championship history". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.
  23. กระโดดขึ้น ↑ "Stephanie McMahon's first Women's Championship reign". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-01-20.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เขียนโดย ที่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)